عید چه طور بود؟

سلامی تازه در سال ۹۰ تقدیم شما 

امیدوارم تعطیلات خوبی داشته باشید- توام با سلامتی و شادمانی 

خیلی جالبه که این همه به دنبال تعطیلات می گردیم و آخرش هم ۱۳ روز عید رو جوری که بقیه دوست دارند برنامه ریزی می کنیم./ اما خوب همینه دیگه- تا زمانی که ما ایرانی ها بین فرهنگ گذشته و تجدد امروزی گیر کردیم باید هم این طور خودمون رو گم کنیم و ندونیم که اصلا دوست داریم چه جوری زندگی کنیم. 

یه زمانی بود کوچک تر ها به بزرگتر ها سر میزدند برای دست بوسی - خودشون از خودشون پذیرایی می کردند و نمی گذاشتند بزرگتر دست به سیاه و سفید بزنه. احترام بزرگتر در هر شرایطی حفظ می شد. 

بزرگتر ها هم واقعاْ بزرگتری می کردند- به کوچک تر ها گاهی سر میزدند- حالی ازشون می پرسیدند و اگه مشکلی داشتند مالی- خانوادگی یا ... بزرگی می کردند و گره از کار جوون ها باز می کردند اما حالا چی؟ 

من چون پسرعموم نمیاد خونمون من هم دیدن عمه نمیرم. اگه رفتی پانشی هی کار کنی ها- دختر بزرگ داره خودش. (این حرف جوون هاست) 

و بزرگتر ها هم که ... بعضی هاشون واقعاْ‌ زندگیشون شده چهارچوب خودشون - نه احوالی می پرسند نه میان نه میرن- نمی دونم این چه جور بزرگتریه که یه طرفه است. 

اما خوب با همه این چیزها بازهم قشنگه اگه دست از این حرف ها برداشت و سری به فامیل زد شاید سال دیگه فلان عمه نباشه یا ...  

به هرحال یه کم باید وفاداری و مهربونی رو یاد گرفت.